Persconferentie Diegem 21.4.2005 n.a.v. Kort Geding inwoners
vijf Noordrandgemeenten vs federale en Vlaamse overheid
Wie legt klacht neer?
Uit Diegem/Machelen: 281 eisers, volwassen individuen
Uit Vilvoorde: 204 eisers, volwassen indivuduen
Uit Grimbergen: 1080 eisers, volwassen individuen
Uit Meise: 874 eisers, volwassen individuen
Uit Wemmel: 762 eisers, volwasen individuen.
In totaal uit de vijf Noordrandgemeenten: 3201 eisers, volwassen individuen met in totaal 1020 kinderen.
Het is een unicum in de geschiedenis van de Belgische rechtsspraak dat 3201 burgers tezamen in kort geding gaan en de overheid dagvaarden.
Het is evenzeer een unicum dat vijf gemeenten tesamen beslissen hun burgers te steunen en de juridische kosten van het kort geding te betalen.
Deze 3201 eisers hebben zich tijdens de paasvakantie aangemeld bij de vzw Boreas die als rechtspersoon de Actie Noordrand en haar werkgroep Daedalus overkoepelt. Dit gebeurde terwijl alle scholen gesloten waren en vele mensen met verlof gingen. De stroom van aanmeldingen heeft de vrijwilligers van de vzw Boreas letterlijk overspoeld. De inschrijving op het kort geding is daarom na twee weken stopgezet om de gemeentelijke bevolkingsdiensten de tijd te geven alle namen en adressen te verifiëren alvorens de dagvaarding werd neergelegd.
Hoe leggen ze klacht neer?
Dinsdag 19 april heeft de advocaat die door de vijf Noordrandgemeenten is aangesteld om haar inwoners te vertegenwoordigen de dagvaarding in kort geding neergelegd.
Vandaag, donderdag 21 april, werd deze zaak ingeleid.
Waarom leggen de 3201 eisers uit de Noordrand klacht neer?
De eisende inwoners uit Diegem/Machelen krijgen meer dan zes keer méér met volle kracht opstijgende vliegtuigen over hun hoofd dan de inwoners uit Sint-Pieters-Woluwe, Kraainem en Wezembeek-Oppem die in het verlengde wonen van landingsbaan 02. Dit overvliegen door vertrekkende vliegtuigen gebeurt onophoudelijk, dag en nacht, vanaf dezelfde startbaan, steeds over dezelfde mensen in dezelfde zone.
De eisende inwoners uit de rest van de Noordrand krijgen meer dan drie keer méér opstijgende vliegtuigen over hun hoofd dan de inwoners uit Sint-Pieters-Woluwe, Kraainem en Wezembeek-Oppem die in het verlengde van landingsbaan 02 wonen. Dit overvliegen door vertrekkende vliegtuigen gebeurt voortdurend, dag én nacht, vanaf dezelfde startbaan, steeds over dezelfde mensen in dezelfde zone.
Van deze 3201 eisende inwoners uit de Noordrand woont het merendeel zelfs niet in het verlengde van enige start- of landingsbaan. Ondanks het spreidingsplan wordt hun woongebied nog altijd beschouwd en gebruikt als ‘omleidingszone’ voor vluchten die boven Brussel thuishoren.
Waarom steunen de vijf Noordrandgemeenten: Machelen, Vilvoorde, Grimbergen, Meise en Wemmel de juridische actie van hun inwoners?
De vijf Noordrandgemeenten hebben zich genoopt gezien tot het steunen van deze juridische actie omdat ze het egoïsme en de NIMBY-lobbying bij de politiek van de ‘important people’ niet de overhand kunnen laten krijgen op het gezond verstand en het rechtsgevoel van haar bevolking.
Ze kunnen niet laten gebeuren dat de federale regering om mensen te ontzien die zelfs één vliegtuig al als hinder beschouwen daarom alle hinder bij een ander laat leggen.
Ze kunnen niet lijdzaam toezien dat de Vlaamse regering hierop niet reageert.
Wat eisen ze de 3201 inwoners van de vijf Noordrandgemeenten?
Het Hof van Beroep te Brussel heeft erkend dat in een landende beweging (dus zonder motoren op volle kracht ) 1/6e, respectievelijk 1/3e van het aantal vliegtuigen dat de Noordrand overvliegt, ernstige schade toebrengt aan de gezondheid en de leefkwaliteit van de inwoners uit de landingszone van baan 02.
Boven de Noordrand brengen zes, respectievelijk drie keer meer vliegtuigen in een ópstijgende beweging (dus mét motoren op volle kracht en mét Brussel-vermijdende bochten) een nog veel grotere schade toe aan de gezondheid van de getroffen inwoners.
De 3201 volwassen inwoners eisen daarom een gelijke bescherming van hun gezondheid (en die van hun 1020 kinderen) als het Hof van Beroep te Brussel op 17 maart 2005 toekende aan de inwoners uit Sint-Pieters-Woluwe, Kraainem en Wezembeek-Oppem die wonen in het verlengde van landingsbaan 02.
Gezondheid is voor iedere Belg het hoogste en het kostbaarste goed. Iedere Belg is gelijk voor de wet en heeft gelijke rechten op gezondheid en leefkwaliteit. Dit staat in de Belgische Grondwet.
Van wie eisen ze dat?
De Belgische Staat heeft meermaals gezegd de hinder van de luchthaven evenwichtig te zullen verdelen (over de verschillende banen) en te zullen spreiden (in de lucht via verschillende routes). Dit overeenkomstig het grondwettelijke gelijkheidsbeginsel en met een beperkte hinder per individu zodat het recht op gezondheid van alle omwonenden van de luchthaven wordt gerespecteerd.
De 3201 inwoners eisen dat de Belgische Staat nu eindelijk doet wat ze zegt.
Een wet over de “luchtruimtelijke ordening” kan enkel gebaseerd worden op deze grondwettelijke beginselen van gelijke behandeling en gelijk recht op gezondheid en leefkwaliteit voor alle omwonenden van de luchthaven. Deze gelijke behandeling kan hoogstens variëren in functie van
- de afstand van hun woonplaats ten opzichte van het centrum van de
luchthaven Brussel-Nationaal (hoe ver wonen ze van de luchthaven)
- de situering van hun woonplaats ten opzichte van de start- en
landingsbanen (waar wonen ze ten opzichte van de banen van de
luchthaven).
Het Vlaamse Gewest heeft meerdere mogelijkheden - zoals gelijke geluidsnormen en het uitvaardigen van de milieuvergunning voor de luchthaven - om de inwoners in Vlaanderen te beschermen tegen deze discriminerende, overmatige gezondheidsschade. Het heeft daar tot op vandaag niets mee gedaan. De 3201 inwoners uit de Noordrand eisen nu dat het Vlaamse Gewest, rekening houdend met bovenvermelde grondwettelijke rechten van de burgers, haar verantwoordelijkheid opneemt.
De 3201 inwoners dagvaarden daarom mee het Vlaamse Gewest
wegens manifest in gebreke blijven in het uitvaardigen van maatregelen die haar burgers beschermen tegen geluidsoverlast. Ze eisen dat het Vlaams Gewest haar schuldig verzuim goedmaakt en eindelijk de wettelijke mogelijkheden gebruikt waarover ze beschikt.
Waarom eisen ze dat?
Hoewel de Federale Regering lippendienst bewijst aan het spreidingsprincipe, bevordert zij het egoïsme van ‘important people’ door geen strobreed in de weg te leggen van mensen die onder de landingsbaan wonen en die geen enkele hinder meer wensen. In de feiten maakt ze door verschillende maatregelen een ‘couloir’ tussen Brussel Nationaal en het Brussels Gewest vliegtuigvrij en verschuift de last naar de rest van Vlaanderen. Deze last concentreert zich daarenboven op de zone die van alle overvlogen gebieden het dichtst bevolkt is.
De wijzigingen die tot nu toe aan het voorlopige, want nog te evalueren spreidingsplan werden aangebracht hadden enkel tot doel de Oostrand en Brussel te ontlasten. De Oostrand door toepassing van het negenpuntenplan van de ombudsdienst. Het Brussels Gewest door de recente verschuiving van de route naar Chievres (de CIV of de zgn ringroute) naar de Noordrand toe. De Oostrand én Brussel door het wijzigen van de windnormen, waardoor er een grote ongelijkheid ontstaat tussen de verschillende banen.
Er werd daarentegen niets ondernomen om de nog steeds zwaarst belaste zone: de Noordrand, te ontlasten. Het 10-puntenplan van de Noordrand (zie bijlage onder 1), nochtans goed bekend bij de Ombudsdienst, werd nooit weerhouden.
De suggesties van de ombudsdienst voor de verbetering van het spreidingsplan (zie bijlage onder 2) omvatten nauwelijks aanbevelingen die de Noordrand ontlasten en zeer veel aanbevelingen die haar nog veel zwaarder zouden belasten. (Zie ook: Inhoudsoverzicht Bijlagen).
Er wordt ostentatief afgeweken van de veiligste manier van vliegen. Deze is: altijd, tegen de wind in opstijgen en landen. In plaats daarvan zijn de windnormen selectief aangepast per start- en landingsbaan. Zo kon men – sluiks en zonder dat de publieke opinie dit gewaar werd – toch tot een herverdeling van de lasten komen, opnieuw ten nadele van de reeds meest belaste Noordrand.
Door haar nalatigheid om haar inwoners te beschermen steunt de Vlaamse Overheid in de praktijk een herconcentratie die de lasten van mensen die vlak onder de baan wonen verlegt naar mensen die – op de inwoners van Diegem na – verder weg wonen en zelfs niet in het verlengde van een baan hun woning hebben.
Samenvattend.
Er wordt aan de rechters niet gevraagd om tussen te komen in het beleid.
Er wordt hen wel gevraagd dat ze - in afwachting dat de Belgische staat doet wat ze zelf zegt – deze vraagt rekening te houden met de Belgische Grondwet.
Dit zou normaal moeten leiden tot een evenwichtige spreiding van de hinder van de luchthaven, met de gelijke behandeling van elke burger en de leefbare hinder per individu als kriterium.
Concreet wordt gevraagd dat de hinder boven de Noordrand beperkt blijft tot wat voor de inwoners in het verlengde van baan 02 als leefbaar werd beschouwd.
vzw Boreas Actie Noordrand Daedalus
Roger Vermeiren, voorzitter Roger Vermeiren, voorzitter Erik Tamboryn
0494 21 68 81 0494 21 68 81 0486 582 499
actienoordrand@belgacom.net boreas@skynet.be daedalus.werkgroep@pandora.be
Bijlage 1: 10 puntenplan Daedalus
Bijlage 2: Suggesties ombudsdienst spreidingsplan met commentaar Daedalus
Bijlage 3 : Radartrack Dag
Bijlage 4 : Radartrack Nacht