BHV aan de hand van een pintje:

(Commentaar Actie Noordrand: en in het voetspoor volgen de vliegtuigen!)

Elke avond komt je nieuwe buurman langs om een fris pintje te drinken: hij heeft immers nog geen koelkast.

Op sommige dagen is dat wel wat lastig, maar je begrijpt het wel aangezien hij nog geen koelkast heeft.

Dus gun je hem het pintje uit jouw koelkast (faciliteiten).

Maar dagen worden weken, weken worden maanden en maanden worden jaren en de buurman voelt zich ondertussen zodanig bij jou thuis dat hij bepaalt

wanneer en wat er gedronken mag worden (balorige burgemeesters die weigeren Nederlands te spreken).

Wanneer je hem daar op aanspreekt, reageert hij furieus en zoekt steun bij zijn familie die een straat verder woont (Brusselse Franstaligen).

Deze steunen het gedrag van je buurman en eisen dat je je huis open stelt voor heel de familie (verdere verfransing) ,

waarbij de koelkast eigendom wordt van de familie (aanhechting faciliteiten gemeenten bij Brussel), maar waarbij jij die wel dagelijks dient te vullen (financiële transfers).

Wanneer uiteindelijk de vrederechter stelt dat jij gelijk hebt én dat de buurman dan maar bij zijn familie moet gaan drinken (uitspraak grondwettelijk hof),

eist de buurman en zijn familie dat jij een koelkast voor hen koopt (compensaties voor Franstaligen) en hem dagelijks komt vullen (blijvende financiële transfers).

DAAR GAAT BHV OVER!

K.J. 

Noordrand