Belgische Staat tekent op het allerlaatste moment verzet aan
tegen de openbare verkoop van helft inboedel kabinet van minister van Mobiliteit

Er stelt zich een probleem. Minister Landuyt (cfr De Morgen 8.9.07) maakt bezwaar tegen het beslag en de eventuele verkoop van de frigo op zijn kabinet. Hij is dus van oordeel dat die frigo essentieel is voor zijn non-beleid. Bewaart hij er zijn dossiers in?
 

Belgische Staat wint maand uitstel
De Belgische Staat heeft vrijdag 7 september op het allerlaatste moment verzet aangetekend tegen de openbare verkoop van de helft van de inboedel van het kabinet van de minister van Mobiliteit. Daarmee wint de Belgische Staat (B.S.) ongeveer een maand uitstel: het is niet gebruikelijk een openbare verkoop te organiseren als er een verzet loopt. Die maand is de tijd nodig om bij de beslagrechter twee dossiers neer te leggen. De bewijsstukken dat de B.S. effectief niet naleeft wat de rechter van het Hof van Beroep haar op 21 maart 2006 oplegde. Plus het bewijs dat het perfect mogelijk is te doen wat de rechter vroeg: iedereen rond de luchthaven dezelfde leefbaarheid garanderen.

Er is wel een oplossing: alle rechters vragen in de grond hetzelfde
In de drie lopende rechtszaken waarnaar de minister van Mobiliteit voortdurend refereert om zijn talmen te rechtvaardigen: die van Actie Noordrand, van Brussel Air Libre en van de Oostrand, loopt immers in de grond van de zaak een en dezelfde rode draad. Alle omwonenden hebben hetzelfde recht op een leefbare woonomgeving.
De B.S. heeft dan ook een andere optie dan zich te fixeren op de verschillen in de uitspraken:
 Actie Noordrand wil gelijke behandeling,
 Brussel Air Libre respect van de Brusselse geluidsnormen en de
 Oostrand geen concentratie van landingen op 02 en van vertrekken op baan 20 gedurende het weekeinde
Als de B.S. beslist simpelweg de rode draad volgt en de rechters kan bewijzen dat iedereen op gelijke voet behandeld wordt, zal geen rechter hiertegen bezwaar kunnen hebben. Dit is perfect mogelijk: Alle banen op Brussel nationaal zijn veilig en bruikbaar (waarom liggen ze er anders??)

De ‘première’ van een openbare verkoop is een hallucinant bewijs van de politieke onwil
van de B.S. om te doen wat de rechters vragen. Dat een gelijke verdeling van de hinder in bepaalde middens niet aanvaard wordt is dus geen juridisch maar een zuiver politiek probleem.
Het zegt daarom zoveel over het democratisch gehalte van onze rechtsstaat dat rechters al niet meer aannemen dat de verantwoordelijke politici de grondwet gaan respecteren waaraan ze zelf trouw zwoeren en dat ze daarom dwangsommen nodig achten om de B.S. te dwingen haar eigen wetten te gehoorzamen. Dat het zover moet komen dat voor het eerst in de Belgische geschiedenis goederen verkocht moeten worden om het naleven van rechterlijke uitspraken te bekomen is nog maar eens een bewijs van de hallucinante onwil van de politiek om haar werk correct te doen.

Hoe kunnen 7% niet-Brusselse vluchten toch tot overtredingen aanleiding geven?
Na vijf jaar lippendienst aan ‘spreiding’ gaan nog slechts +/- 3% van de vertrekken rechtdoor over het Brussels Gewest. Nochtans overtreden +/- 10% van alle opstijgende vluchten de Brusselse normen. Waar komen die 7% vandaan?
De 97% andere opstijgingen scheren na acht jaar Paars geklungel langsheen de randen van het Brussels Gewest over de Vlaamse rand. Als die 7% al aanleiding geeft tot overtreding van de Brusselse geluidsnormen, hoe erg moet het dan wel niet boven Vlaanderen zijn, waar de vliegtuigen écht vliegen. In het Vlaams Gewest wil de minister president oude auto’s die te veel vervuilen uit de roulatie halen, maar vind het nog altijd niet nodig om Vlaamse geluidsnormen uit te vaardigen die zijn burgers even goed beschermen als die van Brussel.

Op welke principes stoelt een juridisch correcte gelijke verdeling?
De gelijke verdeling kan enkel gestoeld worden op volgende principes:
voor alle omwonenden dezelfde bescherming als die waar de Brusselaars recht op hebben
eerlijk gebruik van of verdeling over alle start- en landingsbanen (verdeling op de grond of ‘répartition’)
eerlijk gebruik of spreiding van meerdere routes per bestemming (spreiding in de lucht of ‘dispersion’)
dagvluchten geplafonneerd op 250.000 vluchten per jaar
geleidelijk afschaffen van de nachtvluchten en een stille nacht van 8 uur voor alle omwonenden.

Deze eisen kaderen in de enige wet die gelijk is voor alle Belgen en waarvoor alle Belgen gelijk zijn: onze Grondwet. Ze dienen dan ook te leiden tot evenveel stilte voor iedereen! Alleen zo krijgt elke omwonende de zekerheid en de tijd om te kunnen recupereren van de hinder die onvermijdelijk is zolang men Brussel Nationaal laat waar het is: midden in een van de dichtstbevolkte regio’s van heel het continent, op 2 km van de grens van de hoofdstad van Europa.