Oproep aan de politiek.*
Daedalus vraagt de uitvoering van het verbod op concentratie zoals de rechterlijke macht consequent beveelt.
Het Hof Van Cassatie bevestigt het verbod op gezondheidsschadende
concentratie van vluchten.
Daedalus protesteert daarom nogmaals tegen de volstrekt ondemocratische zgn. “vliegwet” die de federale regering wil doorvoeren. Het vraagt respect voor het gerecht, voor de grondwet en voor alle omwonenden van de luchthaven.
Daedalus, werkgroep van Actie Noordrand, ivm de recente uitspraak van het Hof van Cassatie over de baan 02: “Er zijn drie belangrijke thema’s ivm de vliegtuighinder waarbij de politiek telkens maar half lijkt te horen wat de rechter vraagt.”
1. Hof van Cassatie, baan 02: Het Hof van Cassatie bevestigt het verbod op concentratie boven een bepaalde zone.
Het Hof van Cassatie bevestigde afgelopen week de uitspraak in kortgeding van het HvBroep ivm de voorlopige verbodsmaatregel voor landen op de baan 02. Deze piste mag niet langer preferentiëel gebruikt worden zoals het spreidingsplan voorzag.
Dit werd opgelegd door de rechter in kortgeding omdat er nog altijd concentratie bestond in de Oostrand. Maar daar niet alleen. Voor de veel ernstiger concentratie boven de Noordrand werd door het Hof van Beroep ook meer en betere spreiding bevolen. Deze uitspraak voor de Noordrand ligt ook voor bij het Hof van Cassatie, dat nu logischerwijze reeds de uitspraak voor de Oostrand bevestigt.
2. Hof van Cassatie, baan 02: Het Hof van Cassatie bevestigt dat de gezondheid van de omwonenden prioritair is.
3. Hof van Cassatie, baan 02: Het Hof van Cassatie bevestigt dat de Belgische staat werk moet maken van een meer evenwichtige verdeling van de geluidshinder zoals bevolen door het Hof van Beroep.
De NIMBY-lobby doet het nu al voorkomen alsof het principe van het spreidingsplan niet zou deugen. Wat niet deugt is dat het niet consequenter wordt uitgewerkt en beter wordt uitgevoerd! De rechterlijk macht beveelt niet de stopzetting van het spreidingplan maar integendeel de veel betere uitwerking en uitvoering ervan.
Wat doet de politiek??
De
Franstalige politiek, gestuurd door de Franstalige faciliteitengemeenten en het
Brussels Gewest jubelt en wil aan de smalste baan en haar omwonenden, die
bovendien minder gunstig ligt tov de in België heersende winden (25R voor
opstijgen en 25L voor landingen), opnieuw alle lasten toeschuiven zoals Durant
reeds systematisch deed voorheen.
De
Vlaamse politiek zwijgt opnieuw en is zo medeplichtig aan de flagrante
discriminatie van haar inwoners tov het Brussels Gewest en de inwoners van de
overwegend Franstalige faciliteitengemeenten.
Het spreidingsplan voorziet ook nog een Fase II en Fase III. De federale regering en haar minister Landuyt staken ze in de diepvries en daar liggen ze nog altijd.
In plaats daarvan concentreren de Vlaamse meerderheidspolitici zich met hun Franstalige collega’s op het opstellen van een vliegwet die de huidige concentratie wil bevriezen en die het de bewoners onmogelijk maakt nog langer rechtszaken aanhangig te maken. De getroffen bewoners blijft dan alleen het Arbitragehof nog als uiterste rechtsmiddel over.
Toch liggen de mogelijkheden voor betere verdeling voor het grijpen. Vertrekken en landingen kunnen perfect over de verschillende banen verdeeld worden, de routes zo gespreid dat iedereen rond de luchthaven genoeg rust krijgt. Daarvoor zijn twee bijkomende voorwaarden te vervullen. De nachtvluchten dienen effectief te worden afgebouwd na het vertrek van de DHL-hub naar Leipzig en niet sluiks vervangen door charters. Voor de dagvluchten dient een plafond te komen. Op die condities is leven rond de luchthaven voor iedere Belg perfect leefbaar.
Dat is wat Daedalus onmiddellijk eist.
- Plafond op dagvluchten, afbouw van de nachtvluchten.
-. Voor dit geplafonneerd aantal vluchten alle banen gelijkwaardig uitrusten en gebruiken in beide richtingen voor opstijgen en/of landen.
- Consequent tegen de wind in vliegen.
- Het geplafonneerd aantal vluchten dag en nacht systematisch spreiden over voldoende uit elkaar liggende routes.
- Maximaal rechtstreeks in functie van bestemming vliegen, zonder omwegen over reeds belaste zones.
- Voor iedereen rond de luchthaven een gelijk aantal vluchten voor weekdagen en weekenddagen, zowel overdag als ‘s nachts.
- Voor iedereen gelijke rustperiodes.
Bijlage
Maakte het Hof van Cassatie spreiding onmogelijk
(of moeilijker)?
Of sprak het zich uit voor een betere verdeling?
Oproep aan de politiek.
Het arrest van 17 maart 2005
Het Franstalige Hof van Beroep veroordeelde op 17 maart 2005 de Belgische Staat en schorste het gebruik van baan 02 voor landingen gedurende drie halve nachten per week.
Het Hof deed dit “in afwachting van een betere spreiding of in afwachting van de beslissing ten gronde”.
Het Hof verbood het gebruik van baan 02 voor landingen als gevolg van het spreidingsplan Anciaux bis: dat wil zeggen de inschakeling van deze baan in het preferentiëel baangebruik zoals uitgetekend door het Plan Anciaux bis.
Het is tegen dit arrest dat de Belgische Staat cassatie aantekende. Het Hof van Cassatie heeft het cassatieverzoek van de Belgische Staat afgewezen.
Wil dat zeggen dat baan 02 niet meer kan worden gebruikt voor landingen?
Het beste bewijs dat de baan 02 perfect veilig is, is dat ze nog steeds kan worden gebruikt voor landingen als dit nodig is omwille van weersomstandigheden, omwille van werken etc. Ook als de Belgische Staat haar spreidingsplan beter maakt (ze is daartoe opnieuw veroordeeld op 21 maart 2006 door het Nederlandstalige Hof van Beroep) kan de baan landende vluchten krijgen.
In het arrest van 21 maart 2006 stelt het Hof van Beroep uitdrukkelijk dat, wanneer met de rechten van alle omwonenden rekening wordt gehouden, de banen 20 en 02 (o.a. gericht op de Oostrand) wel degelijk in het spreidingsplan meegenomen moeten worden. Het Hof drukt zich zo uit: 'In de huidige stand van de spreidingsproblematiek wordt het bestuur in rechte niet verhinderd om bij een heroverweging van het geheel van de elementen die bij een beslissing omtrent de spreiding van de overlast van geluidshinder in aanmerking moeten worden genomen, alsnog tot gebruik van banen 20 en 02 te beslissen.'
Legt het arrest van het Hof van Beroep van 17 maart 2005 op dat de windnormen voor baan 25R moeten worden verhoogd naar 10 knopen rugwind?
In tegenstelling tot wat UBCNA in zijn laatste persbericht schrijft legde het Hof van Beroep op 17 maart 2005 niets op in die zin. Een dergelijke maatregel zou overigens alle internationale reglementering met de voeten treden. Vliegen vanaf de 25R zou nog gevaarlijker worden. ICAO laat slechts 5 knopen rugwind toe. Dit reglement wordt op Brussel-Nationaal nu reeds met de voeten getreden, door 7 knopen rugwind toe te laten voor baan 25R.
Kloppen de cijfers waarop het arrest van 17 maart 2005 zich baseert?
In het arrest werden spijtig genoeg niet de juiste cijfers geciteerd. Wat werd voorgesteld als uitsluitend nachtvluchten, los van weersomstandigheden was in werkelijkheid het totaal aantal vliegbewegingen boven de Oostrand, tijdens één volledig etmaal met felle noordoostenwind. Deze weersomstandigheden komen amper 15% van het jaar voor, de gevlogen configuratie is dus eerder zeldzaam.
De andere 85% van het jaar wordt gevlogen boven Diegem en de Noordrand, die alleen al ’s nachts meer vliegbewegingen hebben dan wat alle andere omwonenden dag én nacht krijgen.
Na het schorsen van de landingen op baan 02 zijn de inwoners uit de Noordrand naar de rechtbank gestapt om een gelijke behandeling te vragen. Wat teveel is voor een ander, is ook teveel voor de Noordrand. Het Hof van Beroep heeft dit op 21 maart 2006 bevestigd en de Belgische Staat gewezen op haar plicht tot gelijke behandeling van alle omwonenden.
De twee arresten zeggen dus hetzelfde: de overlast meer en beter verdelen.
Wat zijn de gevolgen van het arrest van het Hof van Cassatie voor deze zaak ivm een evt. beslaglegging op het Mercatorgebouw?
De Belgische Staat zette – zoals het Hof van Beroep vroeg – het gedeelte van het plan Anciaux bis ivm landingen op de baan 02 voorlopig stop. Dit in afwachting van een meer evenwichtige verdeling van de geluidshinder. De omwonenden die zeggen dat ze beslag legden op het Mercatorgebouw omdat ze hun recht hebben op dwangsommen bij niet-uitvoering willen veilig stellen zouden dus geen reden moeten hebben om dwangsommen te eisen.
Wat deed de Belgische Staat om tegemoet te komen aan de vraag van het Hof van Beroep tot het herbeoordelen van het spreidingsplan en zo tot een meer evenwichtige verdeling van de geluidshinder te komen?
De Belgische Staat heeft het arrest alleen zover gevolgd dat Plan Anciaux bis niet gevolgd wordt voor de baan 02.
Aan de vervolgeis tot meer evenwichtige verdeling van de geluidshinder is nog geen uitvoering gegeven.
Wat deed de Belgische Staat om tegemoet te komen aan het arrest van 21 maart 2006 waarin de Belgische Staat nogmaals wordt gewezen op haar plicht tot een evenwichtiger verdeling van de vliegbewegingen?
De Belgische Staat heeft nog geen enkel gevolg gegeven aan dit arrest, behalve dat ze in cassatie is gegaan. De uitspraak wordt kortelings verwacht.
Volgt uit het arrest dat het Hof van Cassatie het spreidingsplan onmogelijk heeft gemaakt, zoals in de media staat?
Hoewel de persberichten van de betrokken actiegroepen anders doen uitschijnen is de baan nog steeds inschakelbaar in een “beter” spreidingsplan. Zoals het Franstalige Hof van Beroep het uitdrukte: “...une cessation provisoire dans l’attente d’un réexamen et de l’adoption par l’Etat belge, d’une approche plus équilibrée des nuisances sonores”.
In het arrest van 21 maart 2006 stelt het Hof van Beroep uitdrukkelijk dat, wanneer met de rechten van alle omwonenden rekening wordt gehouden, de banen 20 en 02 (o.a. gericht op de oostrand) wel degelijk in het spreidingsplan meegenomen moeten worden.
Hoe komt het dat NIMBY-actiegroepen, de media én de politiek het doen uitschijnen dat het Hof van Cassatie het spreidingsplan onmogelijk zou hebben gemaakt?
De rechterlijke macht heeft zich in dit dossier telkens opnieuw uitgesproken voor een gelijke behandeling van alle burgers. Terecht oordeelt elk Hof dat alle concentratie, zowel in de tijd als boven een bepaalde regio, uit den boze is. Zowel in de Oostrand als in de Noordrand. Dat het Hof van Cassatie dit bevestigt is normaal.
De rechterlijke macht roept de uitvoerende macht opnieuw op tot een politiek van solidariteit met alle omwonenden. Men kan zich voorstellen dat het uitvoeren van dat solidariteitsprincipe nu en in het verleden enige politieke moed vraagt en vroeg. Er is helaas geen andere optie die ook de grondwet zou respecteren.
Erger nog: hoe langer men de uitwerking van de door de rechters gevraagde oplossing uit de weg gaat, hoe meer men de samenleving vervreemdt van haar eigen grondwettelijke beginselen en hoe meer men de maatschappij verzuurt.
Het is opvallend dat Minister Landuyt niet reageert en geen rechtzetting vraagt wanneer in de media verkeerdelijk wordt weergegeven dat: “...de rechterlijke macht onkundig is”, dat “...de Nederlandstalige en Franstalige kamers van het Hof van Beroep recht tegenover elkaar staan”, dat “...het Hof van Cassatie het spreidingsplan onmogelijk maakt”, dat “...burgers die opkomen voor hun gezondheid rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor het verlies van banen”... De lijst citaten is lang. Toch zijn al die zogenaamde tegenstellingen puur politieke hersenspinsels, excuses van een falende uitvoerende macht die blind blijft voor de zwaar verzurende bijwerking.
De geciteerde tegenstellingen, uitsluitend verzonnen om een gebrek aan politieke moed te verbergen, dreigen het kernprobleem van de geluidsoverlast te overstijgen. Daar is niet de luchthaven voor verantwoordelijk, ook niet de rechterlijke macht, en al evenmin de omwonenden. Wel de minister die ondanks niet mis te verstane arresten als uitvoerende macht het grondwettelijk principe van solidariteit pijnlijk links laat liggen.
Respecteer de grondwet. Respecteer de uitspraken van de rechterlijke macht voor 100%. Respecteer de rechten van alle omwonenden op gelijke voet.
Noordrand, 8.10.2006