Stoelendans na vertrek Stevaert: Landuyt houdt 'klotedossier' voor gezien en gaat terug naar Vlaamse regering.

Website Vlaams Belang 26.5.2005

De afscheidsstunt

26.05.2005 15.11u - De stunts van Steve zijn steeds spectaculair. Begin deze week leek het erop dat Bart Somers hem de loef zou afsteken als politieke stuntman, door een act op te voeren waarin hij tegelijk de rollen speelde van Robespierre, Stalin en grootinquisiteur Tomas de Torquemada. Maar gisteren heeft Steve de titel als opperste stuntman met veel brio heroverd. Hij verlaat de nationale politiek om gouverneur te worden van de provincie Limburg.

Het kwam als een donderslag bij heldere hemel. Steve kennende hadden wij gedacht dat hij zo’n stap op een symbolisch moment zou zetten, op Hemelvaartsdag bijvoorbeeld. Maar het werd een doodgewone doordeweekse werkdag. De verdwijning van Stevaert uit de nationale politiek zet de zoveelste stoelendans in werking. Renaat Landuyt gaat weer naar de Vlaamse regering. Caroline Gennez, de fractieleidster in het Vlaams Parlement, wordt tot oktober interimvoorzitter van de partij. Daarna wordt Johan Vande Lanotte tot voorzitter gekroond. Hij zal als federaal vice-premier vervangen worden door Freya Van den Bossche. Tja, de ondraaglijke lichtheid van het bestaan. En het gaat nu al zo slecht met de economie. Maar goed, met bekwame adviseurs en goede tekstschrijvers kan zèlfs Freya misschien de schijn hooghouden. Als zelfs Flahaut minister mag spelen, waarom zou Freya dan geen vice-premier kunnen zijn? Staatssecretaris Peter Vanvelthoven wordt normaal gezien tot minister bevorderd. Dat bewijst nog maar eens dat de Belgische politiek voor een groot deel op erfopvolging gebaseerd is, zoals het ancien régime vroeger. Peter is de zoon van het socialistische kopstuk Louis Vanvelthoven, net zoals Freya de dochter is van de vroegere minister van onderwijs.

Het is voor de socialisten ook mooi meegenomen dat Stevaert in het Vlaams Parlement opgevolgd zal worden door Joris Vandenbroucke van Spirit. Op die manier krijgt Spirit een zetel die hen al lang door de grote socialistische broederpartij was beloofd. Deze afscheidsstunt van Steve Stevaert bewijst ook hoe erg het nobele ambt van gouverneur gepolitiseerd is. Dat gouverneurs niet verkozen worden, dat is één zaak. Men kan met enige redelijkheid argumenteren dat het gouverneurschap in België eerder een ambt is, en geen mandaat, zoals bijvoorbeeld in de Verenigde Staten, waar gouverneurs wel rechtstreeks verkozen worden. Maar zelfs als men dat uitgangspunt aanvaardt, dan is de manier waarop die gouverneurs in België benoemd worden nog altijd een aanfluiting van het politiek fatsoen. Benoemt men de bekwaamste mensen? De mensen die het meeste bestuurservaring hebben? Nee, er is gewoon een beurtrol: de grote partijen spreken onder elkaar af wie de volgende gouverneur mag leveren. In Oost-Vlaanderen werd onlangs een liberale gouverneur benoemd, Limburg was het nu “dus" de beurt aan de socialisten. Niemand stelt die procedure ooit in vraag. De partijen duiden hun kandidaat voor het gouverneurschap niet aan met het oog op de belangen van de provincie, maar uitsluitend met het oog op de interne machtsverhoudingen binnen de partij. Of “hun" gouverneur ook bekwaam en gemotiveerd genoeg is om zijn ambt behoorlijk uit te oefenen, dat zal hen worst wezen.