VAN ZAVENTEM KAN JE GEEN WERELDCENTRUM VOOR NACHTVLUCHTEN MAKEN

BERT'S WEBLOG DD ZATERDAG 20 DECEMBER 2003

Stevige week achter de rug. De kerstvakantie voor de gasten is begonnen, de  volgende 10 dagen zullen toch wel een pak rustiger zijn. Vandaag is het slecht weer, maar wat kan het me schelen.

Integendeel.

Een stevige wind en regen blazen alle vuile resten van de Marly-brand definitief weg. Definitief, tja, dat hopen we toch, maar in Brussel kan je dat natuurlijk  nooit weten. De laatste dagen deden de oude cokesfabriek in haar oude glorie  heropleven. Carcoke, jarenlang een schoolvoorbeeld van het wanbeleid van het  Brusselse Hoofdstedelijke gewest, geeft zoveel jaar later opnieuw uiting van dit wanbeleid en van de brusselse onverantwoordelijkheid. Jaren hebben we  gevochten voor de sluiting van deze degoutante vervuiler. Het heeft bloed,  zweet en tranen gekost, maar samen met de hulp van de vakbond lukte het ons  toch om carcoke op de knieën te krijgen. Samen met ondermeer Jean-Paul en Miel bleven we doorgaan. Het was echt een historische strijd. Voor het eerst vochten vakbonden én een milieuwerkgroep samen voor betere woon- en werkomstandigheden. Carcoke was een immense vervuiler geweest. Smeerlapperij  werd de lucht ingestuurd en om een beetje verderop neer te komen in tuinen en woningen. Brussel zelf trok er zich niet erg veel van aan. De fabriek stond in het uiterste noorden van het arrondissement en het vervuilde hoofdzakelijk Vlaamse gemeenten zoals Machelen, Diegem en Vilvoorde. Soms,  wanneer de wind slecht zat, werden ook Brusselse wijken als Haren en  Neder-Over-Heembeek zwaar getroffen. Maar niet voor niets waren dit de meest  Vlaamse delen van Brussel-stad en dus nooit echt een zorgenkind voor de  Brusselse machthebbers. Na de strijd voor een beter leefmilieu en tegen de carcoke, kwam Brussel met een nieuwe verschrikkelijke vervuiler op de proppen. In Neder-Over-Heembeek kwam de meest vervuilende verbrandingsoven  van heel West-Europa te staan.

Deze week was een zoveelste uiting van onkunde. Nadat Chabert en Gosuin  reeds volkomen onverantwoordelijk waren in het dossier van de viaductbrand  in Oudergem, nu twee weken geleden, konden ze samen nogmaals blunderen voor  heel het land. Het duurde wel even voordat Jos het probleem door had. Gosuin  had het na vier dagen hevige brand nog steeds niet begrepen. Na de vijfde dag was zijn excuus voor zijn niet-optreden dat hij toch moeilijk zonder  toestemming van de brandweer op het terrein kon gaan om te onderzoeken of  die brand en die rook nu schadelijk waren of niet. Gosuin slaagt er dus niet  alleen in om het dossier van de vliegtuighinder te boycotten. Hij slaagt  erin na jaren niets gedaan te hebben, te eisen dat er metingen zouden  gebeuren van de lawaaihinder, daar waar hij en hij alleen bevoegd is om die  metingen uit te voeren. Hij slaagt erin een vergunning te geven aan een club  om onder één van de meest gebruikte viaducten van het land een clubhuis te  bouwen en brandstoftanks te plaatsen. Hij slaagt erin om jarenlang in de  hoofdstad de meest vervuilende verbrandingsoven van Europa te plaatsen. Deze  milieuminister heeft na decennia ervaring nog steeds niet door dat er  maatregelen moeten genomen worden om het leefmilieu te vrijwaren. Hij  verwittigt geen gemeenten. Hij waarschuwt de bevolking niet. Hij neemt geen  contact met zijn collega van het Vlaams gewest. Neen, hij heeft namelijk  geen uitnodiging gekregen van de brandweer om iets te doen. 

Ik stel dus voor de zoveelste keer vast dat het Brussels Hoofdstedelijk  gewest nog steeds niet begrepen heeft dat ze in het centrum van het land  ligt. Wanneer het over geld ontvangen gaat, dan weten de Brusselse  instellingen dit meer dan goed. Wanneer het over samenwerking gaat met de buren, dan voelen ze zich te goed. Van een hoofdstad kan wel meer verwacht  worden dan dat. Ook de bevolking van Brussel verdient betere bestuurders.  Als inwoner van Brussel is het intriest zoveel onbekwaamheid te moeten  vaststellen. 

Mijn kinderen vertrokken deze week steeds met dikke sjaals rond hun hoofd  naar de school. Ze waren gewoon angstig. Ons Brittje stond donderdagochtend  te wenen toen ze naar school trok. Wanneer ging die stank en die rook  stoppen? Gaan we hiervan sterven? Gosuin zal er geen seconde van wakker gelegen hebben. Haren en Heembeek zijn  enkel Brussel wanneer het Brussel uitkomt om te klagen over zoveel  nachtlawaai. Voor de rest verzet hij zich tegen elke solidariteit tussen  Brusselaars. Hij lag niet wakker van de Carcoke destijds, hij trok zich  niets aan van het verzet tegen die vervuiling van de verbrandingsoven. Hij  gaf geen krimp wanneer de bewoners van Heembeek toch wel vragen hadden bij  al dat sluikstorten en bij die illegale autokerkhoven. Niets kon hem deren. Nu opnieuw dit. En, het moest ervan komen, tot slot kwam er nog een derde  heerschap op de proppen. De onvolprezen heer Maingain van het FDF kwam ook zijn paraplu open doen. Hij blijkt voorzitter te zijn van het Brusselse  havenbedrijf. Je hoeft daar duidelijk niet voor gestudeerd te hebben. 

Maingain kwam gisteren op de televisie verklaren dat zij niets verkeerds hadden gedaan. Ik was plots gerustgesteld. Al die duizenden mensen waren  tevreden. Maingain had niets verkeerds gedaan. Oef. Ik had het me dus samen met miljoenen anderen allemaal ingebeeld. Ik droom ervan om de prins uit te nodigen.   

Deze week stond nogmaals in het teken van de luchtvaart. 100 jaar luchtvaart. Eigenlijk wou ik er wel een echt feest van maken. 100 jaar vliegen. De ultieme droom van de mensheid. Vliegen. Ik droom er eerlijk gezegd zo vaak over. Eindeloos kunnen zweven en vliegen. 100 jaar luchtvaart  is echter in mineur gevierd. DHL is daar niet geheel vreemd aan. De plannen  van DHL zijn op zich natuurlijk interessant voor de creatie van nieuwe  tewerkstelling. En werk, daar gaat het echt wel om. Maar kan deze creatie van werk samen gaan met de enorme toename van nachtvluchten. Neen. Klaar en  duidelijk. Zaventem ligt in de drukste en meest bewoonde zone van de wereld. Daar kan je geen wereldcentrum van nachtvlchten maken. Deze plek is ideaal  vor zakenvluchten en passagiersvluchten. Maar de nachtactiviteit van pakjes  van het ene vliegtuig op het andere leggen is geen kerntaak voor onze  nationale luchthaven. Die activiteit is niet echt verenigbaar met de  levenskwaliteit en met de gezondheid van die miljoenen mensen. Een evenwicht  zoeken tussen tewerkstelling en levenskwaliteit, daar wil ik alles aan doen.  Daarom geloof ik echt in een spreiding van de bestaande hinder. Deze  bestaande hinder kan door een doorgedreven spreiding aanvaardbaar zijn voor  iedereen. Althans indien men niet vertrekt van onverantwoordelijkheid.  Indien men niet vertrekt van de idee dat in onze samenleving het recht van  de sterktste geldt. Wanneer waarden zoals solidariteit en  verantwoordelijkheid echt meetellen, dan kan een eerlijke spreiding een  rechtvaardige zaak zijn.  Na het arrest van de raad van state is voor mij de vraag of we nog in een  samen-leving leven. Een samenleving waar elk een stuk van de lasten en een  stuk van de lusten kan en wil nemen. Ik kan niet anders dan hierin geloven.  Mijn politiek handelen vertrekt daaruit. Mijn politiek streven is gericht op  gelijke kansen. Op het recht hebben op ontplooiing. De raad van state gaf me  gisteren een dreun. Ik begreep het eerst niet. Ik kan niet anders dan ervan  uitgaan dat de Raad geen pleidooi voor onverantwoordelijkheid predikt. Dus  vraagt de raad zorg voor veiligheid en voorzorg. En dat gaan we ook geven.  Ik weiger te denken dat de Franstalige kamer een politiek arrest heeft  gemaakt. Dus ga ik ervan uit dat de Raad aandacht vraagt voor gelijkheid in  gelijke omstandigheden. De Raad heeft dus geen pleidooi gehouden om de  hinder van de luchthaven te concentreren op een klein deel van de bevolking.  De raad heeft zich dus niet uitgesproken tegen spreiding. De raad vraagt een  betere motivering. Daar zullen we voor zorgen. In die zin zal het arrest van  de Raad me ook echt helpen om een grondige en eerlijke spreiding te  realiseren. In functie van de mogelijkheden en dus nooit 100 % mathematisch  identiek. Goed. Het zal me helpen. Het zal in de toekomst geen vrijgeleide  geven aan iedereen die zich individueel wat geschaad voelt. Mensen mogen  niet gediscrimineerd worden. Daar moet de rechterlijke macht over waken. Ik  ga er niet van uit dat de rechterlijke macht de waakhond van het egoïsme zal  worden. Indien dat toch zou gebeuren, dan bestaat ons land niet meer. Dan  leven we in de middeleeuwen. Zeker weten. En dat wil ik mijn kinderen nooit  aandoen. Het politiek vechten is meer dan actueel. Het is broodnodig