OPEN BRIEF AAN SOMERS: CAPITULEERT VLAAMSE REGERING WILLENS EN WETENS VOOR BRUSSELS ‘NON’?

BRIEF dd 26.1.2004

Geachte Heer Minister-President 

Het initiële plan van minister Anciaux wàs al het strikte spreidingsminimum. Van dat minimum blijft nu nog maar een schamele helft over: de vluchten naar het W (die in functie van hun bestemming over de "bovenkant" van Brussel zouden moeten kunnen vertrekken) en de vluchten naar het ZW (die in functie van hun bestemming rechtdóór over Brussel zouden moeten vliegen) blijven systematisch afgewenteld op de Noordrand. 

Hebben wij al één Vlaamse politicus hiertegen horen protesteren?  Wat een schril contrast met Gosuin, Michel en Onckelinckx; zij staan verenigd op de barricades als zelfs één enkel vliegtuig dat opstijgt in functie van zijn bestemming "risque de frôler les limites de la Région Bruxelloise” (dreigt de grenzen van het Brussels Grondgebied te raken)! 

Zijn Brusselse politici inderdaad dan zoveel betere onderhandelaars of politici? Alles lijkt er op te duiden. Ik verklaar me nader. 

In het initiëel door BIAC, Belgocontrol en Directoraat-Generaal van de Luchtvaart (en door EUROCONTROL op vliegbaarheid en veiligheid geviseerde) spreidingsplan was qua vluchtroutes het volgende voorzien.  De 40% vertrekkende vluchten met bestemming N en NW/W zouden op drie verschillende hoogtes in functie van hun bestemming afdraaien naar rechts naar drie gespreide routes over de Noordrand. Eerst zou men naar het N afdraaien, vervolgens naar het NW en pas daarna naar het W, met als resultaat een spreiding vanaf de basis te bekomen. De 15% vertrekkende vluchten met een bestemming in het ZW zouden rechtstreeks naar hun bestemming vliegen over het Brussels Gewest: de meest veilig procedure omdat ze meteen na het opstijgen rechtdoor vliegen en zo snel mogelijk hoogte kunnen winnen. 

Het "NON" van enkele Brusselse notoire politici  heeft tot gevolg dat in het ter uitvoering liggende spreidingsplan de volgende aanpassingen gebeurden.  De afdraaihoogte van àlle vertrekkende vluchten met  bestemming N en NW/W werd opnieuw gebundeld tot de minimale afdraaihoogte van 700 voet (dit is amper 200 m). Het gevolg is dat de bovenvermelde 40% vertrekkende vluchten in een dikke tros meteen naar rechts moeten afdraaien om toch maar te vermijden dat er over het Brussel wordt gevlogen.  Het lijkt wel heilig land. Hierdoor wordt een spreiding gedurende de eerste kilometers na het vertrek meteen onmogelijk, juist net waar zich het probleem van geconcentreerde geluidsoverlast en pollutie situeert. Bovendien moeten zelfs de vliegtuigen die naar het Westen vliegen  (Brussel ligt ten W en ZW van de luchthaven pal in het verlengde van de startbanen 25R en 25L) eerst netjes naar het Noorden zwenken vooraleer zich naar het Westen te begeven. Gedurende vijf dagen op zeven (de drukste dagen e verstaan) moet ook het ZW verkeer eerst naar het Noorden zwenken. Wat krijgen wij in ruil? “Eén zaterdag op twee en de zondagavond van 17.00 tot 23.00 "mogen" de vliegtuigen naar het ZW rechtdoor naar hun bestemming vliegen.  's Nachts "verwaardigt" Brussel zich om uitsluitend de enkele zéér lichte toestellen naar het ZW over zijn zeer dunbevolkte Kanaalzone te laten vliegen. Alle zwaardere vluchten worden systematisch langs de veel dichter bevolkte Noordrand gestuurd, boven dezelfde mensen die ook al de lichte én de zware naar het Noorden en het NW/W te verduren krijgen!  En dan zijn er nog de wijzigingen in het baangebruik die tussentijds werden doorgevoerd.

Hoe denkt u het afkalven van het draagvlak voor de luchthaven in Vlaanderen te stoppen als systematisch wordt toegelaten dat het Brussels Gewest haar aandeel in de lasten steeds weer weet af te wentelen op een onmondig Vlaanderen. Alsof Brussel niet de meeste baten heeft bij “Brussel” Nationaal?  Al dit terwijl de Brusselse politici  ondertussen onbeschaamd laten weten dat Vlaanderen nog meer geld ter beschikking van Brussel moet stellen.   

Door een bevredigende spreiding systematisch te blokkeren, maken de Brusselse politici, en NIET de omwoners uit Noord- en Oostrand, de toekomst van de luchthaven onmogelijk. Vandaar uw plicht, alsmede die van alle Vlaamse politici, om de notoire Brusselse politici op hun verantwoordelijkheid te wijzen en juist nu een rechtvaardige spreiding, de enige duurzame oplossing, definitief voor te staan. Dit in het belang van de omwonenden én de mensen die er werken. Nu, weeral, gemakshalve (of wegens korte termijn redenen) capituleren voor een Brussels “NON” is de toekomst van de luchthaven en haar omwonenden verder en voorgoed hypothekeren. Aan u de eer.

Hoogachtend,

C.C.

Grimbergen.