Vandaag moet men spijtig genoeg vastellen dat na 175 jaar België een groep burgers in dit land niet gelijk behandeld worden, niet over dezelfde rechten beschikken, niet hetzelfde recht op zelfontplooiing hebben zoals de rest van de bevolking en noodgedwongen moeten leven in een geamputeerde leefomgeving.
Brief 24.8.2005
J’Accuse...!
“Me permettez-vous, dans ma gratitude pour le bienveillant accueil que vous m’avez fait un jour, d’avoir le souci de votre juste gloire et de vous dire que votre étoile, si heureuse jusqu’ici, est menacée de la plus honteuse, de la plus ineffaçable des taches? “
Met deze woorden richtte op 13.01.1898 Emile Zola zich tot Felix Faure, alsdan president van de Franse Republiek.
Hij reageerde hiermee op een sociale misdaad in de Franse maatschappij namelijk de zaak Dreyfuss.
Vandaag moet men spijtig genoeg vastellen dat na 175 jaar België een groep burgers in dit land niet gelijk behandeld worden, niet over dezelfde rechten beschikken, niet hetzelfde recht op zelfontplooiing hebben zoals de rest van de bevolking en noodgedwongen moeten leven in een geamputeerde leefomgeving.
De gevoerde luchthaven politiek door de paars-groene en paarse regeringen is zonder enige twijfel ook een sociale misdaad ten opzichte van de inwoners van de Noordrand.
Daarenboven wordt deze sociale misdaad georchestreerd door een socialistische partij die niet alleen de minister van verkeer levert maar op de koop toe een minister voor de noordrand. Wanneer ik de uitspraken van deze laatste tijdens de vorige verkiezingen herlees is zijn afwezigheid in het debat schrijnend.
Wat er heden aan de gang is (superconcentratie dag en nacht boven de Noordrand), zeker de laatste weken, kan alleen een nieuw historisch dieptepunt op moreel en ethisch vlak bij deze heren betekenen dat vergelijkbaar is met een beruchte affaire uit het verleden.
De andere Vlaamse coalitiepartner doen het al niet beter. De analyse van hun luchtvaartspecialist en de burgemeester van de luchthavengemeente - die praktisch geen hinder heeft - varieert van: “We moeten ecologie en economie verzoenen“ (hoe dit moest gebeuren werd er nooit bijverteld); naar:“Het kan toch niet dat we geen gronden meer mogen verkavelen” (kan men hier enige collusie vermoeden?) tot: “Van geen werk liggen de mensen wakker” (de nefaste medische gevolgen op de gezondheid bij volwassenen en kinderen ontgaan hem dan blijkbaar).
Niet alleen is de regeling ( in feite sinds maanden: de ontmanteling van het spreidingsplan van Anciaux door minister Landuyt en de herconcentratie boven de noordrand) een sociale misdaad maar daarenboven - zeker de laatste weken met de super-concentratie - is er schuldig verzuim (Art.422bis-Strafrecht) door deze regering gezien ze geen hulp hebben geboden of niet de nodige voorzorgen genomen voor mensen die in groot gevaar verkeren. Medische studies hebben dit elders bewezen.
Dat er werken zijn aan een piste met de nodige problemen ivm vliegbewegingen daar heb ik alle begrip voor. Doch waarom konden er voor de Noordrand ook geen alternatieven worden uitgewerkt zoal vorig jaar voor de oostrand. Waar blijft onze noordrand-minister met zijn plan-B?
Elk rechtvaardigheidsbeginsel, elk gelijkheidbeginsel, elk wetenschappelijk onderbouwd argument in verband met de aanslag door lawaaihinder op de psychische en fysieke integriteit van elk individu in de noordrand wordt door huidige politieke verantwoordelijken van tafel geveegd. Op geen enkel moment zijn wij na Bert Anciaux nog fatsoenlijk behandeld. Wanneer woorden en beloftes in de politiek geen waarde meer hebben dan moet men niet verbaasd zijn om in de anti-politiek te belanden. Daar is een grens aan het acceptable en die grens is nu overschreden geweest .
De uitspraak van het Franstalige Hof van beroep was deels een politieke uitspraak die blind werd door de minister van verkeer die er daarenboven nog een schepje bovenop deed qua beperkingen van vluchten in bepaalde gebieden en altijd ten nadele van de Noordrand.
De Vlaamse politiek gedraagt zich zoals altijd: geen doel, geen plan, niet voorbereid “and no guts”. Meestal plooien ze bij de eerste tegenstand want het zou wel eens een crisis kunnen worden en zijn ze tevreden met een dode mus. Dat zij verantwoordelijk zijn voor de huidge chaos rond Zaventem ontgaat hen.
Af en toe wordt er is een one-liner gelanceerd om te tonen dat ze ook nog meedoen.
Het ergste is echter te vrezen wanneer we lezen dat de huidige minister van verkeer tijdens de onderhandelingen gaat vertrekken van de huidige toestand. Met name een toestand volledig in het nadeel van de Noordrand. En dit niet alleen voor gemeenten in de nabijheid van de luchthaven maar ook voor gemeenten die niet in de omgeving van de luchthaven liggen en daarenboven niet in het verlengde van een piste zoals sommige geprivelegieerde overwegend Franstalige gemeenten. De onderhandelingsruimte ten gunste van de - vooral Vlaamse - noordrand is dus nihil .
De volledige spreiding overdag en afbouw van de nachtvluchten is de enige oplossing.
De paars/groene en paarse regeringsleden beweerden dat na de vorige regeerperiode België op zijn achterste zat. Wel, vandaag liggen we in de noordrand plat op onze buik met de benen en armen gespreid. En met de regelmaat worden we tegen het hoofd getrapt door Vlaamse politiekers die - in tegenstelling tot hun Franstalige confraters - hun werk niet doen.
De geschiedenis zal u beoordelen heren,
de conclusie is heden weinig fraai.
L. E huisarts
1900. Vilvoorde