EEN GEÏSOLEERDE SCHIPHOL-OMWOONSTER OVER FLUISTERKASTEN EN ALLERGISCHE KINDEREN

MAIL dd 11 AUGUSTUS 2003

Beste,

Hierbij een reactie op het interview met Mevrouw Dehaene (Humo nr.33)

Bedankt voor een publicatie; proficiat met jullie blad. Hadden we hier ook maar zoiets.

Gegroet,

een trouwe lezer uit Nederland.

S.D., Amstelveen (NL)

Reactie op interview met Célie Dehaene (Tussen Hemel en Hel) van 8 augustus 2003 Als Nederlander en trouwe Humo-lezer kon ik niet naast het plaatje kijken van Célie Dehaene die op het punt staat een verse haring naar binnen te werken. Die Hoegaarden moet natuurlijk vervangen worden door een ijskoude borrel om het perfect te maken!

Ik begrijp dat die mevrouw het wel best naar haar zin heeft in haar riante woning met zwembad. Ik zie echter dat ze niet zo paradijselijk woont als ze zelf zou willen en het probleem ligt hem kennelijk bij de geluidsoverlast van vliegtuigen. Ik kan er zelf een aardig woordje over meespreken. Ik heb begrepen dat luchthavens in de buurt van dicht bevolkte gebieden overal voor dezelfde hinder zorgen en wij hier in Amstelveen ontsnappen daar ook niet aan.

Ongeveer 8 jaar geleden kocht ik er een fraaie woning die door de overheid zorgvuldig werd geïsoleerd (met 3-dubbel glas, fluisterkasten en noem maar op). Binnen kan ik inderdaad nauwelijks nog vliegtuigmotoren horen, maar in mijn tuin kan ik nooit eens rustig gaan zitten. Mijn 8-jarig dochtertje heeft verschrikkelijk veel last van allergie en we hebben al zo een 4 verschillende kinderartsen/pneumologen afgelopen. Ondanks zochten we ook ons heil bij een allergoloog en die kon meteen een diagnose stellen. Er is te weinig luchtcirculatie in ons huis en de huismijten stapelen zich overal op. De ramen moeten open aldus die arts,maar dan worden we stapelgek van het lawaai. Ik vrees dus dat we zullen moeten verhuizen naar rustiger oorden willen we de gezondheid van ons kind redden. Ik las in één van uw vorige nummers dat de premier in België eigenlijk nog steeds ons model van concentratie en isolatie geslaagd vindt; nou als hij eens een paar dagen van mijn gastvrijheid wil gebruik maken, is hij van harte welkom. Ik vrees dat hij snel zal moeten toegeven dat het een nep-oplossing is. Als ik dezer dagen eens lui wegzak in mijn tuinstoel en om de twee minuten een vliegtuig over mijn hoofd krijg, dan weet ik wat mevrouw Dehaene en de duizenden andere getroffenen rond jullie luchthaven meemaken. Het is gewoon onleefbaar;ik hoop trouwens dat mijnheer Dehaene z'n kolen en worteltjes afdekt met plastic want anders komen ze ook nog onder de kerosine te zitten; hier wordt het afgeraden om zelf groenten te kweken.

Een solidaire Noorderbuur

S.D.,

Amstelveen (NL)