Het is toch niet omdat de Vlaamse regering milieunormen vastlegt in een milieuvergunning dat ze ze daarom opeist? Ze legt dan wel de bal terug in het kamp van de federale regering
Mail 10.10.2005
Geachte,
In de pers stelt men wel eens dat als Vlaanderen zijn verantwoordelijkheid
opneemt ivm de milieunormen daarmee de luchthaven wordt stilgelegd.
Afgelopen donderdag vond de zitting plaats voor de RvState ivm de
milieuvergunning van BIAC. In essentie komt het hierop neer: de auditeur van de
RVS adviseert schorsing. Of het college dit advies zal volgen is koffiedik
kijken en in feite niet zo relevant omdat de Raad misschien toch rekening zal
houden met politieke druk en/of toch ten onrechte - een zekere
belangenafweging zal maken.
Waar het echt om gaat is dat de RVS bij monde van de auditeur van
oordeel is dat het Vlaams Gewest niet alleen het recht maar ook de plicht heeft
om dmv de milieuvergunning het kader vast te leggen waarbinnen rond en op
Zaventem mag worden geopereerd met vliegtuigen. Dit kader geldt daarbij ook
expliciet voor het spreidingsplan, ook al zijn de vluchtroutes een federale
bevoegdheid (en per analogie zal dit hoogstwaarschijnlijk ook gelden voor de
windnormen - ook al zijn de windnormen een federale bevoegdheid zoals ik
vroeger al heb gesuggereerd). Dit kader moet - door te bepalen wat maximale
hinder is voor iedere zone of burger - de marges vastleggen waarbinnen de
federale regering haar routes kan spreiden of afwijkingen kan toelaten van de
internationale ICAO-norm, ook al laat technisch gezien één bepaalde iets langere
of beter uitgeruste baan toe om met meer rugwind/zijwind te opereren dan
standaard overeengekomen in de ICAO.
Het is daarom onbegrijpelijk en op ethisch vlak bedenkelijk dat de Vlaamse
Regering aan deze plicht of macht verzaakt. Er bestaat immers een
fundamenteel verschil tussen enerzijds het vastleggen in de milieuvergunning van
een kader en anderzijds het opeisen van identieke geluidsnormen gebaseerd op
immissielimieten zoals het Brussels Gewest, waarvan men kan aannemen dat het aan
de Vlaamse publieke opinie moeilijk te verkopen is
In het eerste geval kan men afdwingen dat ieder burger, varierend met de afstand
van de luchthaven en de afstand tot de as van de start/landingsbaan maximaal aan
X aantal overvluchten per etmaal/nacht/dag wordt blootgesteld waarbij via de
individuele QC een saneringsplan in de tijd wordt opgelegd. Op die manier wordt
de normale functie van de luchthaven op geen enkele wijze in gevaar gebracht. De
bal ligt dan echter wel terug in het kamp van de federale regering die met
Brussel zal moeten onderhandelen over de vluchtroutes en het baangebruik. Het is
de federale regering die uiteindelijk de huidige rotzooi heeft veroorzaakt.
In het tweede geval ligt de inderdaad luchthaven plat omdat de Brusselse
geluidsnormen op individuele immissielimieten zijn gebaseerd waarbij eender
welke normale vlucht, binnen de toegestane limieten voor QC zal worden
gesanctioneerd indien ze vanop Zaventem vertrekt en het Brussels Gewest
overvliegt.
Hoogachtend
M.G.
Meise