MAIL VAN EEN ERVAREN ACTIEVOERDER:
VOOR ALLEN DIE HET VAK NOG WILLEN EN MOETEN LEREN
6 maart 2003
Beste vrienden,
Een reactie op de berichten van Rudi Rombauts en Bert Anciaux van een ervaringsdeskundige op het gebied van nachtlawaai aan de actievoerders tegen nachtlawaai. Ik noem mezelf een ervaringsdeskundige omdat ik op de Vilvoordse steenweg in Meise woon en tien jaar lang, samen met ons buurtcomité, strijd heb geleverd tegen het nachtlawaai van een heel druk bezocht nachtcafé. Het café is nu definitief dicht.
Bevindingen: (Ik stuur deze mail in Word-formaat als bijlage mee. Word leest gemakkelijker!)
- Ons actiecomité ondervond dat ons probleem van nachtlawaai door bepaalde politici en medeburgers werd gebagatelliseerd en dat wij als actievoerders gediaboliseerd werden.
- Het bijeenhouden van het actiecomité was niet gemakkelijk. Sommigen hebben na het uitblijven van snel succes afgehaakt.
- Sommige politieploegen constateerden wel overlast, andere hoorden of zagen blijkbaar niets. Daarom lieten we het lawaai met sonometer door officiële instanties constateren.
- We zijn enkele integere ambtenaren, rechters en politici tegengekomen die ons naar een oplossing hebben geholpen. (Ik heb het hier niet over die politici die zoals anderhalve maand geleden snel op de kar van het protest tegen nachtvluchten zijn gesprongen en die nu na het uitblijven van snel en overdonderend succes er al weer stilletjes afgegleden zijn.)
- We maakten kennis met voor ons tot dan toe onbekende begrippen zoals gedoogbeleid (er is last en overtreding maar we constateren het niet) en seponering (er is overlast geconstateerd maar we sanctioneren het niet). Niet alleen om uit je vel te springen maar psychisch zeer belastend.
- Er was met het nachtcafé goed geld te verdienen. We kregen, als tegenstanders van het nachtlawaai, nogal snel het verwijt naar het hoofd geslingerd dat wij de broodwinning van de uitbaters afpakten. We hebben de indruk dat bij veel mensen de idee leeft dat alles is toegelaten, als het maar opbrengt.
- Onze grootste kracht was de verontwaardiging om het ons aangedane onrecht, van de donderdagnacht tot zondagnacht. Vier keer in de week was het onrecht er telkens weer, jarenlang!
- Het compromis van een beetje nachtrust hebben we nooit aanvaard. We gebruikten steeds het beeld van een inbreker die bij ons brutaal binnenkomt en enkel maar wil weggaan op zijn voorwaarden.
- Tien jaar is heel lang. Ik denk niet dat één van de actievoerders er ongeschonden is uitgekomen. Het heeft zoveel energie en volharding gevraagd. We hebben wel gewonnen en het nachtcafé is definitief dicht, maar toch zijn we overgevoelig gebleven voor de problemen van nachtlawaai. Ons diep engageren is er waarschijnlijk niet meer bij. De kwetsuren zijn nog niet geheeld maar we willen wel kritiek/feedback geven op de voorbije acties tegen het nachtlawaai.
Feedback
Het einddoel van de actie rond nachtvluchten moet zijn: erkenning van het basisrecht op volledige nachtrust.
Eerste en belangrijkste vaststelling. Indien de liberalen en de socialisten begin januari 2000 de plannen van Durant niet hadden gedwarsboomd, dan was er nu al een reconversie van nachtvluchten naar dagvluchten geweest en was de verloedering van Vlaams-Brabant tot staan gebracht en konden we nu aan de plafonnering van de dagvluchten werken.
Aan de actievoerders van Daedalus en Noordrand vraag ik het volgende. Gebruik nooit meer kinderen voor uw acties. Dit komt bij de kritische burger heel ongeloofwaardig en als goedkope manipulatie over. Je hoorde de kinderen zo de grote-mensen-woorden nazeggen. Het doel wettigt niet de middelen.
Opgepast met compromissen. Compromissen mogen nooit basisrechten i.c. recht op nachtrust aantasten. Stel de dominantie van de economie over het welzijn en levenskwaliteit van de burgers in vraag. Niet gemakkelijk! Vertrek van het basisrecht op nachtrust.
Hou van je land, hou van Vlaanderen, daar is niets mis mee. Laat Vlaams-Brabant niet nog meer verloederen. Welke toekomst heeft onze streek en hebben onze kleinkinderen met al dit verkeerslawaai ’s nachts en overdag? Is dat de zo geprezen vooruitgang? Waar gaan we naartoe? Weet je nog: de wereld moet nog een eeuwigheid mee? Dat is voor Vlaanderen ook het geval. Laat Vlaanderen niet kapot maken voor tijdelijk gewin. Eigenlijk hebben jullie de toekomst van Vlaams-Brabant in handen.
Streef over alle gewesten naar harmonisering van geluidsnormen die rekening houden met het basisrecht op nachtrust.
Opgelet voor het zogezegde gedoogbeleid in naam van het hoger belang. Dit hoger belang bestaat meestal uit een beperkt privébelang dat de rechten van gewone burgers met de voeten treedt. Waarom moeten zoveel Vlaams-Brabanders zich aanpassen aan de agressor/inbreker in casu DHL?
Waarom mogen vliegtuigen meer lawaai maken dan nachtcafés?
Midden de jaren 90 verliet Toots Thielemans Meise om naar het Pajottenland te gaan wonen. ”Te veel vliegtuiglawaai!” Denk eraan dat er op langere termijn een verpaupering van de streek zal optreden en dat wie het zich enigszins kan permitteren elders zal gaan wonen. De gewone man zal zoals altijd het gelag betalen: hij heeft zich in de schulden gestoken voor een tof huis en zal nu verder afbetalen voor een huis en tuin te midden van het dag- en nachtlawaai!
Aanvaard nooit het voorstel van de isolatie. Dan is de verloedering compleet. Dit doet mij denken aan de grote Aziatische steden waar de mensen met mondmaskers door de straten moeten lopen omdat men het verkeer niet durft aanpakken.
Stel op tijd en stond uw aanpak van het probleem van het nachtlawaai in vraag. De ultieme doelstelling moet zijn: reconversie van nachtvluchten naar dagvluchten en plafonnering en spreiding van dagvluchten. Begin niet van meetaf aan met compromissen. De actiegroepen moeten de belangen en alleen de belangen van de omwonenden verdedigen.
Laat metingen door onafhankelijke instanties uitvoeren zodat u bewijzen in handen heeft.
Trek de angel van het communautaire uit de hele discussie. Ik denk dat er in de actiegroepen genoeg mensen van goede wil zijn die zonder hidden agenda werken. Als jullie de reconversie van de nachtvluchten naar dagvluchten eisen dan hebben jullie de Brusselaars en alle andere actiegroepen mee. Eigenlijk wil niemand die nachtvluchten, dat blijkt duidelijk uit de jarenlange protesten. Waarom kunnen alle actiegroepen van Noord, Oost, West en Brussel niet samenwerken voor hetzelfde doel? Neemt iemand hiervoor het initiatief? Of wie doet hier aan divide et impera?
Orly, Frankfurt, Straatsburg etc… hebben geen nachtvluchten. Even surfen op internet toont duidelijk aan dat men in alle grote wereldsteden bewust wordt van het probleem van de nachtvluchten en er hevige actie tegen voert.
Het wordt een heel lange strijd. In ons geval duurde, alleen al de gerechtelijke procedure tegen het nachtcafé, ZEVEN jaar en daarmee was het probleem nog niet opgelost. Er werden honderden brieven en faxen geschreven, meer dan honderd PV’s opgesteld. We hebben regionale en federale ministers en partijvoorzitters bezocht. Uit diepe verontwaardiging en uit zelfrespect hebben we volgehouden en uiteindelijk onze nachtrust afgedwongen
Denk eraan. U hebt recht op een gezonde diepe nachtrust, niet op de gespreide nachtrust die men u wil aanpraten. Nachtrust is en blijft een basisrecht.
R.V. - Meise
Lees en herlees deze regels van Remco Campert:
...
Jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen.