BRIEF AAN DE EXCELLENTIES
De Heer Eerste Minister Guy Verhofstadt,
Wetstraat 16, 1000 Brussel fax 02/512.69.53
De Heer Frank Vandenbroucke, Minister van Sociale Zaken en Pensioenen,
Wetstraat 62, 1040 Brussel fax 02/230.38.95
De Heer Jef Tavernier, Minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmilieu,
Kunstlaan 7, 1210 Brussel fax 02/220.20.67
De Heer Patrick Dewael, Minister-President Vlaamse Regering,
Martelaarsplein 19, 1000 Brussel fax 02/553.29.05
Mevrouw Vera Dua, Vlaams Minister van Leefmilieu en Landbouw,
Emile Jacqmainlaan 20, 7de verdieping, 1000 Brussel fax 02/553.27.86
Mevrouw Mieke Vogels, Vlaams Minister van Volksgezondheid en Welzijn,
Koolstraat 35, 1000 Brussel fax 02/ 553.24.05
De Heer Steve Stevaert, Vlaams Minister van Mobiliteit,
Koning Albert II-laan 20, Bus 1, 1000 Brussel fax 02/553.70.05
Grimbergen, 6/02/03
Mijnheer de Eerste Minister,
Mijnheer de Minister-President,
Dames en Heren Ministers,
Betreft : lawaaihinder Noordrand
Eergisteren op het nieuws hoorden we de Premier met zichtbare tevredenheid verkondigen dat met het in voege treden van de "nieuwe" procedure voor de nachtvluchten, de Noordrand binnenkort een hele verbetering zal merken.
Afgezien van het feit dat de "splitsing" in een "Ringroute" en "Noordrandroute" en het afleiden van drie "zweefvliegertjes" over Brussel, weinig te maken heeft met werkelijke spreiding, heeft deze tijding iets onwaarschijnlijk cynisch.
We moeten immers al blij zijn een kruimeltje terug te krijgen van wat ons zomaar werd ontnomen.
Goed, we juichen de inspanningen van de Premier toe van, ondanks het koppig verweer van Mevrouw DURANT, het principe van de concentratie te vervangen door dat van de spreiding.
Toch blijft het treuren om het dierbare goed dat wellicht voorgoed is verdwenen.
En we hebben het dan niet over bakstenen !!!
Wij hebben allebei een belastende, verantwoordelijke job.
Op zoek naar een juist evenwicht vestigden wij ons 15 jaar geleden in de Noordrand en niet in onze geboortestreek, om zo onnodig file-rijden te vermijden.
Nu bijna drie jaar geleden, vonden wij - intussen ouders van drie jonge kinderen - een huis vlakbij het centrum van Grimbergen, op loopafstand van de school, in een prachtige dreef met bomen ouder dan de luchthaven van Zaventem en met aan de overkant het mooie Prinsenbos.
"Dat blijft hier voor eeuwig !!!!", zo dachten we.
Was het naïef van geen aanslag vanuit de lucht te hebben voorzien ?
Ons huis dat na vele maanden opknappen, werken en investeren, klaar was om de kinderen er in groot zien te worden, kreeg het twijfelachtig voorrecht van midden de "geoptimaliseerde route Durant" te komen liggen (ik veronderstel dat het sarcasme duidelijk genoeg is).
Het centrum van de Parel van Brabant baadt nu in een achtergrondgeluid van galmend gedonder.(*)
Waar het tot voor kort een deugd was de dreef binnen te wandelen, beangstigt thans het overheersend motorengedreun elke thuiskomst.
De beiaard van de Basiliek wordt verstomd door het gebrul van de vliegtuigen.
Het Prinsenhof, de dorpsschool waar onze kinderen school lopen, alsook de Regenboogschool aan de ander kant van het bos, worden overgoten door kerosine en de lessen worden er x keer per dag verstoord.
Sneeuwballen gooien in de schaduw van de ruïne van het kasteel van de Berthouts (prachtig), was totaal zenuwslopend : op zondagmiddag, gedurende een halfuurtje wel tien keer overvlogen.
De bomen in de dreef en het bos zullen het weldra begeven onder zoveel "groene druk" van de ECOLO-gische partij van Brussel.
Het familiaal ontbijt en avondmaal (nu nog binnen, maar weldra op het terras) waar we door de keuze van de ligging van ons thuis meer tijd voor konden uittrekken, verloopt nu onder constante irritatie ('s ochtends en 's avonds is het spitsuur met om de 2 à 3 minuten een vliegtuig boven het huis). Elkeen wordt prikkelbaar en de kinderen lijden extra : ouders die een baken van rust moeten zijn, reageren verkeerd.
Het jaarlijks tentenkamp dat de buurtkinderen hier bij het begin van de zomervakantie organiseren, zit er ook niet in, …
Enzovoort, enzovoort …
En dan heb ik u nog niet gesproken over de avond (een boek in bed met een stukje achtergrondmuziek, kan echt niet) of over de nacht die standaard ingezet wordt met het afsluiten van het gehoorzintuig en het slikken van Tavernier-pillen.
De nacht die haar intimiteit volkomen heeft verloren.
Men heeft de Noordrand bewust opgeofferd.
Anders is de S-bocht immers niet te verklaren : Grimbergen en Meise liggen op geen enkele natuurlijke opstijgroute vanuit Zaventem. Opstijgen verloopt moeilijker door het nemen van bochten. Rechtdoor opstijgen is minder gevaarlijk, ….
Wij appreciëren uw inzet .
Een oplossing is echter meer dan hoogdringend.
De Heer BONTE heeft het enkel over verzuring.
Spreekt gerust ook over uitputting.
Ons werk lijdt eronder. De oudste dochter gaat geeuwend naar school.
Tot rust komen in familiekring na de werk – en schooldag, een goede nachtrust : het is weg !
Hoogachtend,
I.J. en C. L. uit Grimbergen
(*) een voorbeeldje :
Woensdag 05.02.2003 : 1 uur in de Prinsenstraat
17u30 richting Charleroyhoeve
17u37 richting Prinsenbos
17u40 richting Prinsenbos
17u42 richting Prinsenbos
17u45 richting Prinsenbos
17u48 bocht over ons huis : uiterst laag en oorverdovend
17u49 bocht over ons huis : uiterst laag en oorverdovend
17u56 richting Prinsenbos
18u00 richting Prinsenbos
18u06 richting Prinsenbos
18u16 richting Prinsenbos : uiterst laag
18u18 richting Prinsenbos
18u19 richting Spaanse Lindebaan
18u28 richting Prinsenbos : uiterst laag en luid
18u31 richting Prinsenbos
18u33 richting Prinsenbos : uiterst laag en luid
telkens gedurende ongeveer 1 minuut x 16. dus met een gemiddeld interval van ongeveer 3 minuten.