Persbericht Actie Noordrand

9.12.2014

De flagrante hypocrisie rond het zogenaamde groeipotentieel van Brussel Nationaal

moet stoppen. Het wordt tijd voor ECHTE feiten.

 

 

Actie Noordrand vraagt alle betrokkenen bij de toekomst van Brussel National (B.N.) de wijdverbreide envolstrekt hypocriete illusie dat een luchthaven

- én kan groeien

- én minder mensen kan hinderen

- én minder hinder kan veroorzaken

voorgoed naar fabeltjesland verwijst.

Deze hypocrisie veroorzaakt torenhoge gezondheidskosten en doodt mensen en dreigt dichtbevolkte regio's rond luchthavens onbewoonbaar te maken.

 

In een recent persinterview met Arnaud Feist (L'Echo) noteren we:

- Internationale experts moeten het debat over vliegtuiglawaai en mogelijke oplossingen objectiveren.

(Sinds de Interkabinettaire Werkgroep ProBru, actief rond de eeuwwisseling ttv minister Durant, weet Actie Noordrand wat dat inhoudt: vervalste vergaderverslagen en verstandige opmerkingen van buitenlandse experts worden van tafel geveegd als ze bepaalde mensen niet uitkomen).

- Onder hun leiding moet er een impactstudie komen.

(Nummer hoeveel is dat? De feiten over de hinderconcentratie op bepaalde routes zijn nochtansbekend. )

- Feist belooft 10.000 bijkomende arbeidsplaatsen.

(B.N. moet nu al werknemers uit Limburg halen).

B.N. wil 'in ruil' daarvoor dat het plafond op de nachtvluchten van 16.000 vluchten op de helling gaat.

(Dit terwijl zowat alle actiegroepen rond de luchthaven het over één zaak eens zijn:

nachtvluchten zijn onmenselijk en B.N. is uitsluitend een belangrijke Europese draaischijf voornachtvluchten omdat op deze luchthaven nog 'van alles' kan. )

- Feist belooft (eindelijk) investeringen in de baneninfrastructuur die het mogelijk zou maken het luchtverkeer beter te verdelen (baangebruik) en spreiden (vliegroutes).

(In ruil wil hij dat de theoretische B.N.capaciteit van 475.000 vluchten in totaal per jaar ook

gebruikt kan worden. Ter info: In 2013 waren er 217.000 bewegingen en in alle regio's rond de luchthaven komen bewonersgroepen in opstand tegen onleefbare concentratie).

 

 Enkele feiten ter overweging.

 

Brussels Airport is voor minstens 70% in buitenlandse investeerdershanden.

De luchthaven ligt op  8 kilometer van de Brusselse Grote Markt.

Ze ligt midden een  dicht tot zeer dicht bevolkt gebied. Het is geen wonder dat B.A. grossiert in actiegroepen. Meer dan 250.000 vluchten per jaar maken dichtbevolkte en welvarende regio's rond de luchthaven de facto onbewoonbaar.

 

Het is waanzin ook maar te denken dat men B.A. kan laten functioneren als een  kerosine tankstation dat 24 u open is. Want dat is B.A. voor  DHL: half vol getankte zeer zware toestellen komen uit Leipzig om zich midden van de nacht in Brussel vol te tanken en wat pakjes bij te laden voor een transatlantische vlucht. Daar worden alleen B.A. en zijn aandeelhouders rijk van en dat dient de Belgische economie tot niets. Niemand heeft dit soort ‘just in time delivery’ nodig behalve B.A.. Wat dient te gebeuren is dat de  DHL ‘just in time delivery’ pakjes vanuit Brussel naar Leipzig voor 23 u vertrokken zijn en van daaruit geredistribueerd worden.

 

Voor de charters is er een identieke hypocrisie. Het is aannemelijk dat de rentabiliteit van de chartermaatschappijen stijgt met 3 of 4 rotaties per etmaal. Wat nu gebeurt is dat vrijwel alle nachtvluchten geconcentreerd worden in luchthavens met een laks milieubeleid zoals B.A. en dat de veel minder schadelijke dagvluchten elders in Europa mogen landen en vertrekken.

Natuurlijk hebben  allen op en rond de luchthaven nood aan een  stabiel juridisch kader dat alleen maar gebaseerd kan zijn op  gelijke want grondwettelijke rechten voor alle omwonenden.

 

 Buitenlandse experts hebben we hier  niet nodig. Men ziet genoeg wat die ervan gebakken hebben in het buitenland. Op basis van  misleidende modellen wordt het voorgesteld alsof er meer kan worden gevlogen met minder hinder. Een aanzienlijk deel van de omwonenden wordt gespaard en blijft vrolijk de  vliegtuigen gebruiken zonder zich ook maar een seconde af te vragen of dit etisch wel verantwoord is, zowel maatschappelijk als klimatologisch en qua gezondheid. Men sust met gemanipuleerde metingen de  vliegtuigverslaafde publieke opinie want: kapotgevlogen slachtoffers worden immers ‘geluidsgeïsoleerd' (alsof je straten, tuinen en speelpleinen kunt isoleren, dus in werkelijkheid: geïsoleerd IN hun woning) en meteen ook politiek geïsoleerd. (Want hier vallen geen meerderheidsstemmen te rapen).

 

Als men de hypocriete praatjes laat voor wat ze zijn en  eindelijk eerlijk is dan moet men toegeven dat het  concentratie/isolatie model niet werkt.

 

Het concentreren van de vluchten in combinatie met geluidsisolatie (in een dichtbevolkt gebied) brengt heeft o.m. deze ernstige gevolgen.

 

1. De subjectieve hinderbeleving en slaapverstoring in de getroffen zones rijst de pan uit (cfr. HYENA project*: een internationaal onderzoek dat aantoont dat de door de zgn ‘buitenlandse experts’ opgezette modellen niet werken omdat die ‘experts’ gewoon de luchthaven lobby achterna hollen en de publieke opinie met gemanipuleerde cijfers doen geloven dat  de slachtoffers van het concentratiebeleid geen klagen meer zouden hebben.)

2. Idealiter zet men een luchthaven neer in een  dun bevolkt gebied. Het is evident dat gezien de enorme oppervlakte van de hinderzone dit  geen optie in een dicht bevolkt gebied als  Vlaanderen.

3. Een luchthaven ‘op het platteland’ of ‘dans la campagne’ blijkt overigens niet te werken

want er zijn geen werkkrachten en geen toeristische of commerciele troeven.

4.  Dichtbevolkte concentratiezones worden daarentegen  onleefbaar en degraderen sociaal economisch (de oude bevolking trekt weg, de nieuwe bewoners zijn vaak inwijkelingen die niet snel tot activisme zullen komen). Behalve dat dit politiek onetisch is, leidt het tot grote spanningen en sociale ongelijkheid wat noch voor de meer welgestelde, noch voor de minder begoede zones een zegen is.

5. Regio's rond B.N -.  verdelen in "zeer dichtbevolkt" en "iets minder dicht bevolkt" met als conclusie dat de laatsten kapotgevlogen mogen worden is onetisch, onmenselijk en in  strijd met elementaire mensenrechten. Om van de grondwet nog niet te spreken.

5. Heel concreet heerst er in een door migratie getroffen metropolitane regio als Brussel en zijn rand nu al een  sociale woningnood die alleen maar zal toenemen. Men heeft dus zelfs niet meer de luxe om brede wooncorridors onder vluchtroutes de facto door gezondheidsbedreigende concentratie onleefbaar te maken.